سنت وینسنت و گرنادین‌ها یک کشور کوچک جزیره‌ای در دریای کارائیب است و یکی از اعضای کشورهای مشترک‌المنافع به شمار می‌آید. واحد پول این کشور دلار کارائیب شرقی است. این جزایر در سال ۱۷۶۳ به مستعمره بریتانیا تبدیل شدند، در سال ۱۹۶۹ خودگردانی داخلی را به دست آوردند و سرانجام در ۲۷ اکتبر ۱۹۷۹ به استقلال رسیدند. قبل از ورود اروپایی‌ها در قرن شانزدهم، جزایر کارائیب توسط گروه‌های مختلفی از بومیان آمریکا، از جمله سیبونی‌ها، آرواک‌ها و کارائیب‌ها مسکونی بودند. زمانی که کریستف کلمب در سال ۱۵۰۲ از کنار سنت وینسنت عبور کرد، احتمالاً قوم کاریب در آنجا زندگی می‌کردند. کریستف کلمب در اواخر قرن پانزدهم از کنار آن گذشت، اما به جزیره پا نگذاشت. او بیشتر به دنبال اشیاء قیمتی در آمریکای جنوبی بود. اسپانیایی‌ها بعداً به این جزایر سفر کردند، اما قصدی برای تسخیر آن‌ها نداشتند. در حالی که بریتانیایی‌ها در سال ۱۶۷۲ ادعای مالکیت بر سنت وینسنت، جزئی از سنت وینسنت و گرنادین‌ها را کردند، فرانسه نخستین استعمارگر این جزایر به شمار می‌رفت. مردم بومی این سرزمین تا قرن ۱۸ با موفقیت در برابر سلطه اروپایی‌ها ایستادگی کردند، اما در سال ۱۷۱۹ سرانجام منطقه به تصرف فرانسوی‌ها درآمد. با این حال، حکومت فرانسه مدت زیادی دوام نیاورد و در توافق صلح پاریس در سال ۱۷۶۳ به امپراتوری بریتانیا ملحق شد. با این وجود، رقابت بر سر این جزایر برای مدتی ادامه یافت: در سال ۱۷۷۹، فرانسه دوباره کنترل آن را به دست آورد و در نهایت در سال ۱۷۸۳ به مستعمره بریتانیا تبدیل شد. لا سوفریر، تنها آتشفشان فعال، از سال ۱۷۱۸ تا کنون پنج بار فوران شدید داشته است. در سال ۱۹۰۲، بیش از هزار نفر از ساکنان جزیره جان خود را از دست دادند.
