نمایش صامت نوعی از تئاتر است که در آن به‌جای گفت‌وگو، از حرکات بدن، زبان بدن و احساسات بازیگران برای انتقال پیام استفاده می‌شود. این نوع نمایش به تماشاگران امکان می‌دهد تا با دقت بیشتری به جزئیات و احساسات شخصیت‌ها توجه کنند. نمایش صامت معمولاً با موسیقی یا صداهای پس‌زمینه همراه است که به ایجاد جو و احساسات کمک می‌کند. از ویژگی‌های بارز این نمایش می‌توان به خلاقیت در بیان و توانایی بازیگران در انتقال احساسات بدون کلمات اشاره کرد. تاریخچه آن به اوایل قرن بیستم برمی‌گردد، زمانی که هنرمندان به دنبال شیوه‌های جدیدی برای بیان احساسات و داستان‌ها بودند. این نوع نمایش به ویژه در دوران سینمای صامت به اوج خود رسید و تأثیرات زیادی بر صنعت تئاتر و سینما گذاشت. این نمایش به دلیل توانایی‌اش در جذب تماشاگران از فرهنگ‌ها و زبان‌های مختلف، به سرعت محبوب شد و به عنوان یک فرم هنری مستقل شناخته شد.