دون قلتین به معنای کمتر از دو قلّه است، واژه قلّه در اینجا به معنای مقدار مشخصی از آب است که در اصطلاح فقهی به کار می‌رود. به طور خاص، هر قلّه معادل ۳۰۰ صاع است و بنابراین دو قلّه معادل ۶۰۰ صاع می‌باشد.
منبع اصطلاح:
این اصطلاح از حدیثی گرفته شده است که می‌گوید: «إذا کان الماءُ قَدرَ قُلَّتَین أو ثَلاث لم یُنَجِّسهُ شیءٌ» به این معنا که اگر آب به مقدار دو قلّه یا سه قلّه باشد، چیزی آن را ناپاک نمی‌کند. به عبارت دیگر، آب در این مقدار از نجاست مصون است و اگر نجاستی به آن اضافه شود، نجس نمی‌شود.
مقدار آب:
در مذهب شافعی، مقدار آب کمتر از دو قلّه (یعنی دون قلتین) به طور کلی به عنوان آب «کر» محسوب نمی‌شود و در نتیجه اگر به نجاست آلوده شود، نجس خواهد شد. این دیدگاه بر اساس احادیث و استدلال‌های فقهی است که به آن اشاره شده است.
اختلاف نظر در نجاست:
علمای اسلامی در مورد اینکه آیا آب کمتر از دو قلّه نجس می‌شود یا خیر، اختلاف نظر دارند:
نظر اول: برخی از علما معتقدند که اگر آب کمتر از دو قلّه باشد و به نجاست آلوده شود، نجس خواهد شد، حتی اگر رنگ، مزه یا بوی آن تغییر نکند.
نظر دوم: برخی دیگر بر این عقیده‌اند که آب کمتر از دو قلّه نجس نمی‌شود مگر اینکه تغییر کند.
