انسان پکن یکی از نمونههای بسیار قدیمی از نوع انسان است. فسیلهای این انسان که بین ۵۰۰ تا ۷۵۰ هزار سال قدمت دارند، در سال ۱۹۲۷ در غار چوکوتیئندر نزدیک شهر پکن کشف شدند. انسان پکن از ابزارهای سنگی تراشخورده و آتش استفاده میکرد و به شکار میپرداخت. نمونههای مشابهی از انسانهای نخستین نیز در جاوهو در شرق آفریقا یافت شده است. در مورد طبقهبندی این نمونههای انسانی، نظرات متفاوتی وجود دارد؛ برخی انسانشناسان آن را در رده انسان راستقامت، هومو ارکتوس و برخی دیگر در رده انسان اندیشمند، پیتکانتروپوس قرار دادهاند. فسیلهای انسان پکن در دهه 1920 در غاری نزدیک پکن در چین کشف شدند و به انسان راستقامت تعلق دارند که حدود 680 تا 780 هزار سال پیش زندگی میکردهاند.