بوز قورد، که به معنای گرگ بوزی در زبان فارسی است، نوعی از گرگ‌ها است که به خاطر قدرت و استقامت خود شناخته می‌شود. این حیوانات به خاطر رفتار اجتماعی و توانایی‌های شکار گروهی‌شان در طبیعت مشهور هستند. ویژگی‌های ظاهری آن شامل جثه بزرگ، پوزه کشیده و خز ضخیم است که به آن‌ها کمک می‌کند در شرایط سخت آب و هوایی زنده بمانند. این واژه به عنوان یکی از شکارچیان بالای زنجیره غذایی، نقش مهمی در حفظ تعادل اکوسیستم دارد. این حیوانات به کنترل جمعیت‌های دیگر جانوران کمک کرده و از بروز بیماری‌ها در جمعیت‌های مختلف جلوگیری می‌کنند. با شکار طعمه‌های خود، به تنوع زیستی و پایداری محیط زیست کمک می‌کند و از انقراض گونه‌های ضعیف‌تر جلوگیری می‌نماید. این واژه در فرهنگ و ادبیات ایرانی به عنوان نمادی از قدرت، استقامت و آزادی دیده می‌شود. در بسیاری از افسانه‌ها و داستان‌های قدیمی، این حیوان به عنوان موجودی باهوش و زیرک توصیف شده که می‌تواند به راحتی از موانع عبور کند.
