لاس زدن یا عشوه‌گری نوعی رفتار اجتماعی یا سلامی است که شامل برقراری ارتباط کلامی یا نوشتاری و همچنین استفاده از اشارات و زبان بدن میان دو نفر می‌شود. هدف این رفتار نشان دادن علاقه به برقراری رابطه‌ای عمیق‌تر است و در صورتی که با بازیگوشی همراه باشد، به‌عنوان یک سرگرمی تلقی می‌شود. از لاس زدن معمولاً به‌عنوان ابزاری برای ابراز علاقه و همچنین ارزیابی تمایل طرف مقابل به هم‌نشینی که ممکن است به یک رابطه بلندمدت منجر شود، استفاده می‌شود. افرادی که لاس می‌زنند، ممکن است به گونه‌ای صحبت کنند یا رفتار کنند که نشان‌دهنده صمیمیتی بیشتر از آنچه که برای رابطه مناسب است باشد، بدون اینکه هیچ اقدام یا سخنی انجام دهند که هنجارهای اجتماعی را نقض کند. لاس‌زدن در فرهنگ‌های مختلف به دلیل وجود هنجارهای اجتماعی متفاوت، مانند فاصله مناسب افراد هنگام ایستادن کنار یکدیگر، مدت زمان تماس چشمی، میزان مناسب لمس کردن و موارد مشابه، متنوع است. ریشه واژه لاس‌زدن در زبان فارسی ممکن است با واژه لاس در زبان پشتو که به معنای دست و دست کشیدن است، مرتبط باشد. همچنین این واژه می‌تواند به معنای ابریشم نیز به کار رود.
