لغیف

لغت نامه دهخدا

لغیف. [ ل َ ] ( ع ص، اِ ) آنکه همطعام دزدان باشد و جامه ایشان را نگه دارد و دزدی نکند با ایشان: الغاف؛لغیف دزدان گردیدن. || خاصه مرد. || نیست و نهانی مرد. ج، لغفاء. ( منتهی الارب ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
آویزون
آویزون
اسکل
اسکل
باوانم
باوانم
هورنی
هورنی