سکافره

لغت نامه دهخدا

سکافره. [ س ُ رَ / رِ ] ( اِ ) مصحف «شکافه ». ( رشیدی ). و رجوع کنید به سکافه. ( از حاشیه برهان قاطع چ معین ). زخمه سازنده ها را گویند و به عربی مضراب خوانند و آن در قانون و رباب استخوانی است که بر دست گیرند و در عود و طنبور ناخن دست باشد. ( برهان ) ( آنندراج ). زخمه مغنیان. ( اوبهی ). رجوع به سکافه شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
چلاق
چلاق
اعتلا
اعتلا
حق الزحمه
حق الزحمه
کافر همه را به کیش خود پندارد
کافر همه را به کیش خود پندارد