لغت نامه دهخدا بشماقچی. [ ب َ ] ( ترکی، ص مرکب، اِ مرکب ). بشماقدار. نگهبان کفش و کفشدار. ( ناظم الاطباء ). رجوع به بشماق و بشمق و بشماقدار شود.