کتاب موسوعة مصطلحات علم المنطق عند العرب اثر مشترک فرید جبر، رفیق عجم، سمیع دغیم و جیرارجهامی، منبعی ارزشمند در حوزۀ تاریخ و مفاهیم منطق در تمدن اسلامی به شمار میرود. این مجموعه با ساختاری منسجم، مشتمل بر یک مقدّمۀ پنجصفحهای و سه بخش اصلی تدوین شده است. در مقدّمه، به موضوعاتی همچون اهمیت علم منطق، توجهات منطقدانان عرب، اهداف تدوین این دانشنامه و همچنین امتیازات ویژهٔ آن پرداخته شده است.
بخش اول این موسوعه به تشریح روش تحقیق اختصاص یافته که شامل موارد زیر است: الف) تنظیم مضامین مصطلحات؛ ب) نظمدهی به مصطلحات در مجموعه و شیوۀ چینش آنها؛ ج) ارائۀ منابع و مآخذ اصلی از جمله آثار کلاسیکی چون منطق ارسطو، ایساغوجی فرفوریوس، حدود المنطق ابنبهریز، آثار فارابی همچون کتاب الحروف و کتاب الالفاظ المستعملة فی المنطق، و همچنین آثار ابنزرعه، ابنسینا (مانند شفا، اشارات و تنبیهات، و منطق المشرقین)، بهمنیار، غزالی (در آثار متعدد از جمله مقاصد الفلاسفة، معیار العلم، محک النظر، القسطاس المستقیم و المستصفی)، ساوی، ابنرشد، فخر رازی، خواجه نصیرالدین طوسی، قزوینی، سنوسی و اخضری.
در ادامه، بخشهای دیگر این مجموعه به ارائهٔ فهرست اسامی منطقدانان و نیز ذکر نام کتابها و مؤلفان آنها به صورت رمزی اختصاص یافته است. این اثر با پوشش دادن گسترهای وسیع از منابع اصلی و کهن، مرجعی جامع برای پژوهشگران حوزۀ منطق اسلامی و تاریخ اندیشه به شمار میآید.