پروتئین استخوان زا نوعی پروتئین مهم در زمینه ارتوپدی و زیست‌شناسی است که نقش کلیدی در تحریک و تسهیل فرآیند استخوان‌سازی دارد. این پروتئین‌ها در استخوان‌های فاقد کانی (یعنی استخوان‌هایی که هنوز معدنی نشده‌اند) وجود دارند و به عنوان محرک‌های قوی رشد و تمایز سلول‌های بنیادی به سلول‌های سازنده استخوان عمل می‌کنند.
به بیان ساده‌تر، پروتئین‌های استخوان زا سیگنال‌هایی را به سلول‌ها می‌فرستند تا فرآیند تشکیل استخوان جدید را آغاز کنند و به ترمیم شکستگی‌ها یا آسیب‌های استخوانی کمک کنند. در پزشکی، به ویژه در جراحی‌های ارتوپدی، از این پروتئین‌ها برای بهبود و تسریع ترمیم استخوان‌ها استفاده می‌شود.
پروتئین‌های استخوان زا به عنوان عوامل بیولوژیکی شناخته می‌شوند که می‌توانند رشد استخوان را در محل‌های آسیب‌دیده تحریک کنند و به بازسازی بافت استخوانی کمک نمایند. به دلیل این ویژگی‌ها، آن‌ها در درمان بیماری‌ها و آسیب‌های استخوانی، مانند شکستگی‌های غیرقابل ترمیم یا نقص‌های استخوانی، کاربردهای گسترده‌ای یافته‌اند.
