مُستَضْرِع یک صفت فاعلی است که از مصدر استضراع مشتق شده و در زبان عربی به معنای زیر به کار میرود: خوار و حقیر شده، کسی که خود را خوار و ناتوان کرده است. زاریکننده و التماسگر، کسی که با تضرع و زاری درخواست میکند. ریشه کلمه ض ر ع به معنای خوار شدن، زاری کردن یا فروتنی است. واژه اِسْتِضْراع به معنای خواستار خواری یا التماس با زاری به کار میرود. این واژه عمدتاً در متون ادبی یا متون قدیمی عربی مشاهده میشود و در مکالمات روزمره کمتر استفاده میشود. در مکالمات روزمره کمتر به کار میرود و جایگزین متداولتر آن مُتَضَرِّع، تضرعکننده است.
مستضرع
لغت نامه دهخدا
مستضرع. [ م ُ ت َ رِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از استضراع. خوار و حقیر، و زاری و الحاح کننده. ( منتهی الارب ).تضرع کننده. ( اقرب الموارد ). رجوع به استضراع شود.