لغت نامه دهخدا
عیشگاه. [ ع َ / ع ِ ] ( اِ مرکب ) تفرج گاه و محل عیش و عشرت و تفرج وگشت. ( ناظم الاطباء ). عیشستان. عشرت کده:
درون تیره دلان عیشگاه سلطانست
چرا که دزد شب تار میشود محظوظ.نعمت اﷲخان عالی ( ازآنندراج ).
عیشگاه. [ ع َ / ع ِ ] ( اِ مرکب ) تفرج گاه و محل عیش و عشرت و تفرج وگشت. ( ناظم الاطباء ). عیشستان. عشرت کده:
درون تیره دلان عیشگاه سلطانست
چرا که دزد شب تار میشود محظوظ.نعمت اﷲخان عالی ( ازآنندراج ).
تفرج گاه و محل عیش و عشرت و تفرج و گشت عیشستان عشرت کده