اندر بایستن

اندربایستن. [ اَ دَ ی ِ ت َ ] ( مص مرکب ) ضرور بودن. محتاج الیه بودن. ( فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به دربایستن شود.

( مصدر ) ضرور بودن محتاج الیه بودن.