یلمک

لغت نامه دهخدا

یلمک. [ ی َ م َ ] ( اِ ) یلمه. قبا و معرب آن یلمق است. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به یلمه شود.
یلمک. [ ی َ م َ ] ( ع ص ) جوان توانا. ( منتهی الارب ). مرد جوان قوی وتوانا. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به یلمه و یلمق شود.