گوهر ارا ی

لغت نامه دهخدا

( گوهرآرای ) گوهرآرای. [ گ َ / گُو هََ ] ( نف مرکب ) آراینده گوهر. گوهرآمای. خاصیت بخش. دارای اثر:
کواکب را به قدرت کارفرمای
طبایع را به صنعت گوهرآرای.نظامی.

فرهنگ فارسی

( گوهر آرا ی ) (صفت ) ۱ - آرایند. گوهر خاصیت بخش موثر: کواکب را بقدرت کار فرمای طبایع را بصنعت گوهر آرای. ۲ - آریش دهند. اصل و نژاد.