کواشیر

لغت نامه دهخدا

کواشیر. [ ک َ ] ( اِخ ) نام جایی است که فیروزه کم رنگ و کم قیمت از آنجا آورند و با کاف فارسی هم آمده است. ( برهان ). نام کوره اردشیر بوده. فارس را حکما پنج کوره کرده اند یکی از آنها را کوره اردشیر خواندند که تختگاه اردشیربابکان بوده اکنون کرمان و اراضی آن صفحات است. کواشیر مخفف کوره اردشیر است ( آنندراج ). صحیح گواشیر است. ( حاشیه برهان چ معین ). و رجوع به گواشیر شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
کپه اقلی
کپه اقلی
موزون
موزون
ایده آل
ایده آل
نجات
نجات