کارانیدن

کارانیدن. [ دَ ] ( مص ) به کار فرمودن کسی را. ( آنندراج ). جهد و سعی کردن فرمودن و کوشش کنانیدن. || کاشتن فرمودن. ( ناظم الاطباء ).

به کار فرمودن کسی را جهد وسعی کردن
( مصدر ) ۱ - بکار فرمودن کسی را. ۲ - بکوشش واداشتن. ۳ - کاشتن فرمودن.