چروک خوردگی

لغت نامه دهخدا

چروک خوردگی. [ چ ُ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ] ( حامص مرکب ) تاخوردگی. ترنجیدگی. چین خوردگی پوست بدن یا جامه یا پارچه و امثال آن. رجوع به چروک خوردن شود.

فرهنگ فارسی

تا خوردگی. ترنجیدگی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
متعاقبا
متعاقبا
شکوه
شکوه
اتی
اتی
طعمه
طعمه