لغت نامه دهخدا چابک نفسی. [ ب ُ ن َ ف َ ] ( حامص مرکب ) شتاب. سرعت. تندروی. چابک سخنی: ذوق چابک نفسی ناله ربایان دارندهر کجا درد بدر تاخت عنان گیر شدیم.ظهوری ( از آنندراج ).