واژهی هاقی نامی است که در زبان فارسی به فیل اطلاق میشود. این لغت ریشهای هندی دارد و در متون کهن فارسی، بهویژه در آثار مربوط به حوزهی تاریخ طبیعی و جانورشناسی، مورد استفاده قرار گرفته است. منبع این اطلاعات کتاب ارزشمند تحفهی حکیم مؤمن است که در سدههای گذشته به رشتهی تحریر درآمده و به عنوان دانشنامهای در زمینهی پزشکی سنتی و خواص داروها شناخته میشود. ذکر این واژه در چنین منبعی، نشاندهندهی نفوذ و تأثیر فرهنگ و زبان هندی در گسترهی تمدن ایرانی و ادبیات علمی آن دوران است. بنابراین، هاقی نمونهای از وامواژههای کهنی است که از شبهقارهی هند وارد زبان فارسی شده و در متون تخصصی گذشته کاربرد داشته است. ثبت این گونه لغات در فرهنگها و منابع معتبر، برای حفظ میراث زبانی و درک بهتر تاریخ مبادلات فرهنگی بین تمدنها امری ضروری به شمار میرود.
