«نگارۀ گاما ـ گاما» در فارسی یک اصطلاح علمی است که بیشتر در ژئوفیزیک و زمین‌شناسی به کار می‌رود و به معنای نگاره‌ای از چگالی یا جذب تابش گاما توسط سنگ‌ها و مواد زمین است. این نگاره به وسیله ابزارهای مخصوصی ثبت می‌شود که تابش‌های گاما را از زمین یا نمونه‌های سنگی اندازه‌گیری می‌کنند و به نموداری تبدیل می‌کنند. هدف از نگارۀ گاما ـ گاما، بررسی چگالی، ترکیب و ویژگی‌های فیزیکی زمین‌شناسی است و معمولاً در حفاری‌های نفت، معدن و مطالعات زمین‌شناسی کاربرد دارد. این روش به ژئوفیزیک‌دانان کمک می‌کند تا ساختار زیرسطحی، لایه‌های زمین و میزان تراکم سنگ‌ها را تشخیص دهند. نگارۀ گاما ـ گاما به صورت نمودار یا نمودار خطی ارائه می‌شود و مقادیر چگالی و تابش را نشان می‌دهد. در اصطلاح علمی، این نگاره تحت عنوان «gama-gama log» نیز شناخته می‌شود و یکی از ابزارهای کلیدی در مطالعات ژئوفیزیکی است. واژه «گاما ـ گاما» اشاره به تابش اشعه گاما و تعامل آن با ماده دارد و روش غیرمخربی برای بررسی زمین‌شناسی فراهم می‌کند. این اصطلاح بار معنایی تخصصی و فنی دارد و در متون عمومی کمتر دیده می‌شود.
