نکویی رساندن

لغت نامه دهخدا

نکویی رساندن. [ ن ِ رَ / رِ دَ ] ( مص مرکب ) خیر رساندن. خوبی کردن. احسان کردن:
بد خلق هرچت فزون تر رسد
نکویی فزون تر رسان خلق را.خاقانی.

فرهنگ فارسی

خیر رساندن. خوبی کردن. احسان کردن