نامختن

لغت نامه دهخدا

نامختن. [ م ُ ت َ ] ( مص منفی ) ناآموختن. نیاموختن. مقابل آمختن:
هرکه نامخت از گذشت ِ روزگار
نیز ناموزد ز هیچ آموزگار.رودکی.