کلمه نادادنی از دو بخش نا و دادنی تشکیل شده است.
در زبان فارسی، دادنی به معنای چیزی است که می‌توان آن را داد یا تسلیم کرد، با اضافه کردن نا به این کلمه، معنای منفی به آن افزوده می‌شود و به این ترتیب نادادنی به معنای چیزی است که نمی‌توان یا نباید آن را داد یا تسلیم کرد. این واژه به وضوح نشان‌دهنده یک محدودیت یا ممنوعیت است.
کلمه نادادنی به عنوان واژه‌ای در تضاد با دادنی به کار می‌رود. در حالی که دادنی به معنای چیزی است که می‌توان آن را به دیگری واگذار کرد، نادادنی به معنای عدم توانایی یا عدم اجازه برای انجام این کار است.
این واژه می‌تواند در متون ادبی به شکل استعاری نیز استفاده شود، به عنوان مثال برای توصیف احساسات یا تجربیات انسانی که نمی‌توان آنها را به دیگران منتقل کرد.
