لغت نامه دهخدا ناخردمندی. [ خ ِ / خ َ رَ م َ ] ( حامص مرکب ) بی خردی. سفه. سفاهت. بی عقلی. نادانی. احمقی: همه چیزها را پسندد خردمگر ناخردمندی و خوی بد.ابوشکور.
