میدکن

لغت نامه دهخدا

میدکن. [ ک ُ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان مرغک بخش راین شهرستان بم، واقع در 68هزارگزی جنوب خاوری راین با 100 تن سکنه آب آن از چشمه و راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8 ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
باسلیقه
باسلیقه
موج
موج
متعاقبا
متعاقبا
همپایه
همپایه