مکتین

لغت نامه دهخدا

مکتین. [ م َک ْ ک َ ت َ ] ( اِخ ) مکه و مدینه. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ):
فاصبحت منفیا علی غیر ریبة
و قدکان لی بالمکتین مقام.نصربن حجاج ( یادداشت ایضاً ).