لغت نامه دهخدا ( مواخمة ) مواخمة. [ م ُ خ َ م َ ] ( ع مص ) نبرد کردن با کسی در وخامت و گران سنگی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). نیک نبرد کردن به گرانی. ( تاج المصادر بیهقی ).