لغت نامه دهخدا
( مناهدة ) مناهدة. [ م ُ هََ دَ ] ( ع مص ) با کسی رویاروی جنگ کردن. ( المصادر زوزنی ). با کسی برابری کردن در حرب. ( تاج المصادر بیهقی ). به سوی یکدیگر آهنگ کردن در حرب. || به انگشتان فال گرفتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || قرعه کردن با کسی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).