لغت نامه دهخدا
مملاص. [ م ِ ] ( ع ص ) زن که بچه مرده انداختن عادت باشد او را. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
مملاص. [ م ِ ] ( ع ص ) زن که بچه مرده انداختن عادت باشد او را. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).