لغت نامه دهخدا ( ملاخة ) ملاخة. [ م َ خ َ ] ( ع مص )بی مزه گردیدن. ( منتهی الارب ). متغیر و مزه برگشته شدن طعام. ( آنندراج ). بی طعم و بی مزه گردیدن. ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || بازماندن گشن از گشنی. مُلوخ. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ).
