لغت نامه دهخدا ملابی ٔ. [ م َ ب ِءْ ] ( ع ص ) عشار ملابی ٔ؛ شتر ماده باردار که هنگام زادن آن نزدیک باشد. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). ماده شترانی که هنگام زادن آنها نزدیک باشد. ج ِ مُلبی ٔ. ( ناظم الاطباء ).