لغت نامه دهخدا مقفص. [ م ُ ق َف ْ ف َ ] ( ع ص ) ثوب مقفص؛ جامه نگارین به نگار پنجره. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). پارچه مخطط مانند قفص. || کسی که دست و پایش بسته شده باشد، مأخوذ است از قفص که پرنده را در آن محبوس کنند. ( از اقرب الموارد ).
