مغیال

لغت نامه دهخدا

مغیال. [ م ِغ ْ ] ( ع ص )درخت درهم پیچیده شاخ برگ دار سایه افکن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).