لغت نامه دهخدا مغندگی. [ م ُ غ ُ دَ / دِ ] ( حامص ) نُتُوّ یعنی برآمدگی. ( ملحقات برهان، یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). برآمدگی و آماس و ورم. ( ناظم الاطباء ): عَجَر؛ مغندگی و بیرون آمدگی هر چیز. ( منتهی الارب ). و رجوع به مغنده شود.
