لغت نامه دهخدا مضطرح. [ م ُ طَ رِ ] ( ع ص ) شی مضطرح؛ در گوشه و جانب فکنده. یقال: اضطرح الشی ٔ؛ اذا رمی به فی ناحیة. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). چیز در گوشه و کنار افکنده. ( ناظم الاطباء ).