لغت نامه دهخدا مضز. [ م ُ ض ِزز ] ( ع ص ) رجل مضز؛ مرد خشمگین. ( منتهی الارب ) ( ازذیل اقرب الموارد ). مرد خشمگین و غضبناک و بدخو. ( ناظم الاطباء ).