لغت نامه دهخدا
( مصایحة ) مصایحة. [ م ُ ی َ ح َ ] ( ع مص ) یکدیگر را آواز دادن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). همدیگر را آواز کردن. ( ناظم الاطباء ). تصایح. به یکدیگر بانگ زدن. با کسی بانگ کردن. ( المصادر زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ). صیاح. رجوع به صیاح شود.