مشدح

لغت نامه دهخدا

مشدح. [ م َ دَ ] ( ع اِ ) فرج زن.( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). فرج. ( محیط المحیط ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
تراشیدن
تراشیدن
ابوطاهر گناوه ای
ابوطاهر گناوه ای
بی همتا
بی همتا
می نگارد
می نگارد