مرطاوان. [ م ِ ] ( ع اِ ) به صیغه تثنیه، آنچه گرداگرد ریش بچه باشد. ( منتهی الارب ). آنجا که موی برنیاید از دو سوی زیر لب. ( مهذب الاسماء ). آنچه «عنفقه » و ریش بچه را از دو سو دربرگیرد. ( از اقرب الموارد ). آنجا که موی برنیاید اززیر لب و بروت که بر بالای آن است. ( بحر الجواهر ).
