مدسی. [ م ُ دَس ْ سی ] ( ع ص ) ورغلاننده و برانگیزاننده و تباه کننده. ( ناظم الاطباء ). اغواکننده. افسادکننده: دساه؛ اغواه و افسده. ( متن اللغة ) ( اقرب الموارد ). || پنهان کننده. ( از متن اللغة ). || بردارنده حدیث از کسی و نقل کننده آن. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ): دسا عنه حدیثاً؛ احتمله. ( متن اللغة ) ( اقرب الموارد ).
