لغت نامه دهخدا محاوصه. [ م ُ وَ ص َ ] ( ع مص ) به دنباله چشم پنهان نگریستن. ( منتهی الارب ). به دنبال چشم پنهان به کسی نگریستن. ( تاج المصادر بیهقی ).
