لغت نامه دهخدا ( مثنیة ) مثنیة. [ م َ نی ی َ ] ( ع ص ) ماده شتر عقال بسته. ( ناظم الاطباء ). تأنیث مَثنی. ماده شتر عقال بسته. ( از منتهی الارب ). || ارض مثنیة؛ زمین دو بار شیار کرده. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ).
