فرس اعظم یکی از صورت‌های فلکی شمالی است که به شکل اسب تصور شده و شامل بیش از صد ستاره می‌باشد، که از این تعداد، سه ستاره دارای قدر دوم و سه ستاره دیگر دارای قدر سوم هستند. از جمله ستارگان این صورت می‌توان به سرةالفرس، منکب یا ساعدالفرس، متن الفرس، مرکب الفرس، جنب الفرس و ضاح الفرس اشاره کرد. این صورت فلکی همچنین به نام‌های کلان و فرس ثانی نیز شناخته می‌شود. این صورت را به شکل اسبی تصور کرده‌اند که فاقد سر، دو دست، کفل و دو پا است و شامل بیست ستاره می‌باشد. ابوریحان دو صورت از صورت‌های شمالی فلک را به نام فرس معرفی کرده و می‌نویسد: صورت هژدهم، فرس اول، به شکل اسب نخستین است که سر آن تا گردن او دیده می‌شود و به همین دلیل گاهی آن را پاره اسب می‌نامند. صورت نوزدهم، فرس ثانی، به شکل اسب دوم است که شبیه نیمه اول اسب بوده و دارای دو پر است، اما پا ندارد زیرا نیمه زیرین آن بریده شده است، مشابه به شکل گاو که در صورت‌های بروج ذکر شده است. اسب بالدار یکی از صورت‌های فلکی در نیمکره شمالی آسمان است که به آن اسب بالدار نیز گفته می‌شود. این صورت فلکی معمولاً با توجه به شکل مربع بزرگ آن شناسایی می‌شود. البته تنها سه ستاره در سه گوشه این مربع به اسب بزرگ تعلق دارند که شامل ستارگان آلفا مرکب الفرس، بتا یا ساعد الفرس و گاما اسب بزرگ می‌باشند. ستاره واقع در گوشه شمال شرقی، یعنی سُرَّةالفَرَس، متعلق به صورت فلکی زن برزنجیر، آندرومدا است. اسب بزرگ، هفتمین صورت فلکی بزرگ در آسمان به شمار می‌رود. به دلیل وجود بخش مربعی شکل و اینکه ستاره آلفای آن به آندرومدا تعلق دارد، یافتن این صورت فلکی در آسمان کار دشواری نیست. می‌توان آن را در قسمت پایین آندرومدا با دنبال کردن راس المسلسه که در سمت شرقی مربع قرار دارد، پیدا کرد.
