لغت نامه دهخدا متزایغ. [ م ُ ت َ ی ِ ] ( ع ص ) کنباننده سوی یکدیگر. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). مایل شده به سوی یکدیگر. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تزایغ شود.
