لغت نامه دهخدا
متاجرة. [ م ُ ج َ رَ ] ( ع مص ) با هم بازرگانی کردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). با کسی بازرگانی کردن. ( تاج المصادر ). با هم تجارت کردن. ( غیاث ).
متاجرت
متاجرة. [ م ُ ج َ رَ ] ( ع مص ) با هم بازرگانی کردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). با کسی بازرگانی کردن. ( تاج المصادر ). با هم تجارت کردن. ( غیاث ).
