بر پایۀ داده‌های ارائه‌شده از سوی پایگاه ویکی‌الکتاب، ریشۀ واژۀ لیاکلوا به دو جزءِ اکل و ل تجزیه می‌شود. بر این اساس، جزء نخست، یعنی اکل، در متون مورد بررسی ۱۰۹ بار به‌کار رفته است. این جزء، که احتمالاً با معنای خوردن یا طعام در پیوند است، به‌عنوان پایۀ اصلی این ترکیب به شمار می‌رود.
جزء دوم، حرف «ل»، با بسامد کاربرد بسیار بالایی معادل ۳۸۴۲ بار در مجموعه‌ی مذکور رخ داده است. این فراوانی چشمگیر حاکی از آن است که این حرف، چه به‌صورت مستقل و چه به‌عنوان پیشوند یا پسوند، نقشی کلیدی و پرتکرار در ساختار واژگان و عبارات دارد. ترکیب این دو جزء، اکل و ل، واژۀ مرکب لیاکلوا را پدید آورده است.
در نتیجه، با درنظرگرفتن تعداد دفعات کاربرد هر جزء، می‌توان دریافت که این کلمه از پیوند یک پایۀ معنادار نسبتاً پرکاربرد «اکل» با یک حرف رابطه‌ساز بسیار رایج «ل» شکل گرفته است. این تحلیل ریشه‌شناختی، بر پایۀ آمار دقیق ارائه‌شده، نمایانگر ساختار و اجزای تشکیل‌دهندۀ این واژه در چارچوب منابع مطالعاتیِ مبدأ است.