لولیین. [ لو ل َ ] ( اِ ) ابریق. لولئین. لولهنگ. لولین. لولهین. لولنگ. آفتابه لوله دار که بیشتر مصرفش آبخانه است. اگرچه ظاهر آن است که لولین به یک یاء بر وزن روئین باشد مرکب از لوله و «ین » که کلمه نسبت است و لوله چیزی است مخروطی شکل که با ظرف وصل کنند و آن را نایژه به نون نیز خوانند. ( آنندراج ): ساقی قدح ماء معین تو کجاست آن آینه خدای بین تو کجاست خواهم که طهارتی دهم باطن را آن لوله شکست لولیین تو کجاست.داعی انجدانی ( از آنندراج ).
فرهنگ فارسی
ظرف سفالی لوله دارشبیه آفتابه، ابریق، لوله هنگ ( اسم ) آفتاب. گلی ابریق. یا لولهنگ اش آب میگیرد( برمیدارد ).