لولیین

لغت نامه دهخدا

لولیین. [ لو ل َ ] ( اِ ) ابریق. لولئین. لولهنگ. لولین. لولهین. لولنگ. آفتابه لوله دار که بیشتر مصرفش آبخانه است. اگرچه ظاهر آن است که لولین به یک یاء بر وزن روئین باشد مرکب از لوله و «ین » که کلمه نسبت است و لوله چیزی است مخروطی شکل که با ظرف وصل کنند و آن را نایژه به نون نیز خوانند. ( آنندراج ):
ساقی قدح ماء معین تو کجاست
آن آینه خدای بین تو کجاست
خواهم که طهارتی دهم باطن را
آن لوله شکست لولیین تو کجاست.داعی انجدانی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

ظرف سفالی لوله دارشبیه آفتابه، ابریق، لوله هنگ
( اسم ) آفتاب. گلی ابریق. یا لولهنگ اش آب میگیرد( برمیدارد ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال جذب فال جذب فال راز فال راز فال رابطه فال رابطه فال آرزو فال آرزو