واژه لَنَرَاكَ در زبان عربی از ریشه‌ی رَأَى به معنای «دیدن» یا «درک کردن با چشم یا عقل» گرفته شده است. ترکیب آن شامل «لَـ» (حرف تأکید و بیان قطعیت)، «نَـ» (نشانه جمع متکلم: ما)، و «راکَ» (تو را می‌بینیم) است. در نتیجه، «لَنَرَاكَ» یعنی: «به‌راستی ما تو را می‌بینیم» یا «ما تو را چنین می‌یابیم». این تعبیر نشان‌دهنده‌ی تأکید بر قضاوتی قطعی از سوی گوینده است، معمولاً در جملات حاکی از داوری یا مخالفت.
کاربرد در قرآن، آیه ۶۰ سوره اعراف
در آیه‌ی مورد نظر آمده است: «قَالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِهِ إِنَّا لَنَرَاكَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ» یعنی اشراف و سران قومش گفتند: ما تو را در گمراهی آشکار می‌بینیم. در این آیه، «لَنَرَاكَ» بیانگر سخن قوم حضرت نوح(ع) است که با تکبر و بی‌ایمانی، او را متهم به گمراهی می‌کنند. این جمله از نظر بلاغی، حالتی از تکذیب و تحقیر پیامبر دارد؛ گویندگان با تأکید (با «لَـ») می‌خواهند قضاوت خود را حتمی و درست جلوه دهند، در حالی که خودشان در خطا هستند.